ਕਵਿਤਾ ਉੱਗ ਪੈਂਦੀ

ਹਾੜੀ ਧੁੱਪਾਂ ਵਿਚ ਖੇਤ ਪਸੀਨਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ,

ਫੇਰ ਬਿਨ ਸੀਜੇ ਹੀ ਫਸਲ ਜੀਅ ਜੁੱਗ ਪੈਂਦੀ,

ਤਰਜ਼ਮਾਨੀ ਸੱਚ ਦੀ ਕਰੇ ਤਰਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ,

ਰਾਜਨੀਤੀ ਚੌਰਾਂ ਦੀ ਮੈਂ ਖਾਣ ਨੂੰ ਰੁੱਗ ਪੈਂਦੀ,

ਹਰ ਭਾਸ਼ਾ ਅੱਖਰ ਦੇ ਨਾਲ ਕਰ ਪਿਆਰ ਤੂੰ,

ਦੇਖੀ ਚਿੜੀ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਚੌਗਾ ਚੁੱਗ ਪੈਂਦੀ,

ਹਰ ਵਕਤ ਹੀ ਸੋਚ ਆਪਣੀ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰ,

ਭਲਕੇ ਵੇਖੀ ਫੇਰ ਕਿੰਝ ਮੁਸੀਬਤ ਲੁੱਕ ਪੈਂਦੀ,

ਜਦ ਕਿਧਰੇ ਵੀ ਮੈਂ, ਖੇਤੀ ਗੇੜਾ ਕੱਢਦਾ ਹਾਂ,

ਨਿਤ ਹੀ ਨਵੀ ਨਰੋਈ ਕਵਿਤਾ ਉੱਗ ਪੈਂਦੀ,

ਲੇਖਕ ਗਗਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਵਿਰਦੀ(ਗੈਰੀ)

Comments

New World Order

NWO(New World Order) ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕੁੰਝ ਸਾਲਾ ਦੀ ਲੱਗਾ ਬਿਆਨ ਕਰਨ ਮੈਂ ਕਹਾਣੀ , ਨਾ ਚੰਨ ਰਹਿਣਾ ਸਾਡਾ ਨਾ ਧਰਤੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਪਾਣੀ , ਦੁੱਨੀਆ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਨਾ New World Order ਅਜੈਂਡਾ , ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣੇ Flag ਸਾਰੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਦਿਸੂ ਬਸ ਇਕ ਹੀ ਝੰਡਾ , New Word Order ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਘਰਾਣੇ , ਹਰ ਦੇਸ਼ ਹੈ ਕਰਜਾਈ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਏਹ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਜਾਣੇ , ਜਿਹੜਾ ਉਹਨੇ ਦੇ ਰਾਹ ਦਾ ਰੌੜ੍ਹਾ ਬਣਦਾ ਕੱਢ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਕੰਡਾ , ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣੇ Flag ਸਾਰੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਦਿਸੂ ਬਸ ਇਕ ਹੀ ਝੰਡਾ , ਤਿੰਨ ਕਾਲੇ ਖੇਤੀ ਕਾਨੂੰਨ ਨੇ ਜੋ ਏਹ ਵੀ ਏਸੇ ਦਾ ਹੀ ਨਤੀਜਾ , ਖੇਤ ਜਮੀਨਾਂ ਹੀ ਨਹੀ ਰਹਿਣੀਆ ਫੇਰ ਕਿੱਥੇ ਫਸਲਾਂ ਬੀਜਾਂ , ਐਵੇ ਤਾਂ ਨਹੀ ਗੋਲੀਆ ਚੱਲਦੀਆ ਦੇਖ ਕਿਸਾਨਾਂ ਹੱਥ ਡੰਡਾ , ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਣੇ Flag ਸਾਰੇ ਹਰ ਪਾਸੇ ਦਿਸੂ ਬਸ ਇਕ ਹੀ ਝੰਡਾ , ਪਤਨ ਕਰਨਾ ਇਹਨਾਂ currency ਦਾ ਤੇ ਹੋਣਾ ਇਕ ਹੀ ਬੈਂਕ , ਦੋਲਤਾਂ ਸ਼ੋਹਰਤਾਂ ਕੰਮ ਨੀ ਆਉਣੀਅ ਨਾ ਆਉਣੇ ਕੰਮ ਉੱਚੇ ਰੈਂਕ , ਪੜਿਆ ਲਿਖਿਆ ਨੂੰ ਵੀ ਚੱਕਣੀਆ ਪੈਣੀਆ ਫੇਰ ਸਿਰ ਤੇ ...

ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬੜੇ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡਾ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ,

ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਚੜਦੀ ਸੰਗਰਾਂਦ ਵੰਡਦੀ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਖੇੜੇ, ਸੱਥ ਬਜ਼ੁਰਗੀ ਫੈਸਲੇ ਸੁਣਾਵੇ ਫੇਰ ਹੁੰਦੇ ਝੱਟ ਨਬੇੜੇ, ਬੜਾ ਮੰਨ ਭਾਉਂਦੇ ਇੱਥੇ ਮੰਦਰ ਮਸਜ਼ਿਦ ਗੁਰਦੁਆਰੇ, ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬੜੇ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡਾ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ, ਵਿਹੜਿਆ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਮੰਜੇ ਡਾਲ ਸੋਂਦੇ ਤਾਰਿਆ ਥੱਲੇ, ਸਬਰ ਮਿਹਨਤ ਲਗਨ ਦਿਲ ਚ' ਚਾਹੇ ਕੱਖ ਨਾ ਪੱਲੇ, ਸੱਭ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨਾ ਜਾਣਦੇ ਏ ਦੌਲਤ ਦੇ ਵਿਚਾਰੇ, ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬੜੇ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡਾ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ, ਟੋਏ ਛੱਪੜ ਛਪਾਰ ਦਰਿਆ ਕਿੰਨੇ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਨੇ ਸੂਹੇ, ਭੀੜ ਪਈ ਕੋਈ ਦਰ ਆ ਜੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੁੱਲੇ ਰੱਖਦੇ ਬੂਹੇ, ਖਾਣ ਲਈ ਹੈ ਜੋ ਵੀ ਸਰਦਾ, ਦਿੰਦੇ ਆਦਰ ਸਤਿਕਾਰੇ, ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬੜੇ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡਾ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ, ਤੜਕੇ ਉੱਠ ਕੇ ਧਾਰਾਂ ਕੱਢ ਕੇ ਪਾਉਂਦੇ ਬਾਦ ਚ' ਪੱਠੇ, ਦੁੱਧ ਘਿਓ ਦੇ ਸ਼ੁਕੀਨ ਨੇ ਪੂਰੇ ਨਾ ਲਾਉਂਦੇ ਵਾਧੂ ਸੱਟੇ, ਜਿਮ ਦੇ ਵੀ ਨੇ ਆਦੀ ਗੱਭਰੂ ਲਾਉਂਦੇ ਚੜ ਚੁਬਾਰੇ, ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬੜੇ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡਾ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ, ਲੇਖਕ ਗਗਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਵਿਰਦੀ(ਗੈਰੀ)

ਬੈਂਕ ਕਰਮਚਾਰੀ

ਅਜ ਗਿਆ ਮੈਂ ਬੈਂਕ ਆਪਣੇ ਖਾਤੇ ਚ ਪੈਸੇ ਕਢਵਾਉਣ, ਰਾਸ਼ਨ ਘਰ ਦਾ ਮੁਕਿਆਂ, ਗਿਆ ਥੈਲੇ ਚ' ਭਰਵਾਉਣ, ਕਹਿਰ ਦੀ ਧੁੱਪ ਵਿੱਚ ਬੈਂਕ ਪੁੱਜ ਪਰਚੀ ਭਰ ਦਿੱਤੀ, ਅੱਧੇ ਘੰਟੇ ਬਾਅਦ ਬੈਂਕ ਕਰਮਚਾਰੀ ਅੱਗੇ ਧਰ ਦਿੱਤੀ, ਤਪਿਆ ਕਰਮਚਾਰੀ ਬੋਲਿਆ ਪਹਿਲਾਂ ਆਕੜ ਕੇ, ਘੂਰ ਮੇਰੇ ਵਲ ਵੱਟੀ ਉਸਨੇ ਪਾਸ ਬੁੱਕ ਮੇਰੀ ਫਕੜ ਕੇ, ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਏ ਤੂੰ ਨਹੀ? ਜੋ ਫ਼ੋਟੋ ਵਿੱਚ ਦਿਸਦਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਗਰੀਬੀ ਵਿੱਚ ਬੰਦਾ ਏਸੇ ਤਰਾ ਹੀ ਪਿਸਦਾ ਹੈ, ਹਾਲੇ ਆਪਾ ਗਲ ਕਰ ਹੀ ਰਹੇ ਸੀ, ਪਿੱਛੋਂ ਆਈ ਅਵਾਜ਼, ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਮੰਨਿਆ ਗਰਮੀ ਏ, ਪਰ ਕੀ ਬੋਲਣ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼, ਕਹਿੰਦਾ ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ, ਕੀ ਏਹ 10,000 ਹੈ ਲਿਖਿਆ, ਮੈਂ 15 ਮਿੰਟ ਹੋ ਗਏ ਪਰਚੀ ਦਿੱਤੀ ਨੂੰ, ਤੈਂ ਹਾਲੇ ਨੀ ਦਿੱਖਿਆ, ਤੁਸੀ ਅੱਖਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਾਓ ਦਿਖਣਾ ਹੋ ਗਿਆ ਥੌਨੂੰ ਬੰਦ, ਵਿਹਲੀਆਂ ਖਾਣੀਆਂ ਗੀਝੇ ਤੁਸੀ, ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਥੌਨੂੰ ਨਾ ਪਸੰਦ, ਲੇਖਕ ਗਗਨਦੀਪ ਸਿੰਘ ਵਿਰਦੀ(ਗੈਰੀ)

Punjabi Poems By Gerry ਮੇਰੀਆ ਚੌਣਵੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ

Search This Blog